به گزارش پارسینه، به نقل از world crunchبه نظر می رسد رسم عجیب و دردناک زنان میانمار در حال کمرنگ و ناپدید شدن است. این زنان به خاطر کلاف های سنتی گردنی که می پوشند مشهور هستند، و به اصطلاح به آنان، «زنان زرافه ای» گفته می شود.
جوانان برمه ای این سنت پوشیدن حلقه های برنجی سنگین را رد کرده اند و می گویند آنها دردناک و ناراحت کننده هستند.
دهکده سان بون، مکانی است که زنان گردن دراز برمه آن را خانه می نامند. اهالی می گویند که زمانی همه زنان اینجا حلقه های گردن را به عنوان نماد هویت خود می پوشیدند. اما اکنون، تنها پنج زن از ۲۰۰ زن محلی آن را می پوشند.
موفو، ۵۰ ساله، تنها کسی در خانواده اش است که آنها را می پوشد. او توضیح می دهد: «در ابتدا نمی توانستم به آن عادت کنم. دردناک بود. می خواستم آنها را در بیاورم، اما نگران بودم که آنها را از دست بدهم. این حلقه های گردن برای من ارزش زیادی دارد زیرا آنها را از مادربزرگم به ارث برده ام. بعد از یک هفته درد، به آن عادت کردم و احساس خوبی داشتم که آنها را بپوشم».
حالا او هرگز کلاف های گردنی را بر نمی دارد، حتی زمانی که می خوابد. ۱۴ حلقه در گردن او وجود دارد که مجموعاً ۱۲ کیلوگرم وزن دارند. او همچنین کلاف های برنجی را دور زانوهایش می بندد.
موو، زنی دیگر در قبیله، مشغول دوخت لباسهای سنتی در چادرش بود تا به گردشگرانی که از دهکدهاش دیدن میکردند بفروشد. او می گوید: «ما به تجارت گردشگری وابسته هستیم، زیرا دیگر نمی توانیم کشاورزی کنیم.
در زمان اجداد او، حلقه ها نمادی از هویت، زیبایی و ثروت بودند. تاریخچه مکتوبی از زمانی که زنان برای اولین بار استفاده از حلقه های گردنی را آغاز کردند وجود ندارد، اما برخی از مورخان می گویند قدمت این سنت به ۸۰۰ سال قبل می رسد.
موو توضیح میدهد: «در گذشته، دخترانی که میتوانستند بیشترین تعداد حلقه گردن برنجی را بپوشند، در میان مردان جوان روستا محبوبتر بودند. اگر دختری کلاف گردن نمیبست، ازدواج برایش سخت میشد.»
دیگر خبری از سنت کلاف های گردنی نیست
به طور سنتی، دختران کایان در پنجمین سالگرد تولد خود شروع به پوشیدن کلاف های گردنی می کردند و هر سال یکی به آن اضافه می شد تا زمانی که ازدواج می کردند. اما این رسم در حال محو شدن است. کسانی که این رسم را انجام می دهند، برای کسب درآمد، اغلب در هتل ها کار می کنند، برخی دیگر به تایلند و چین سفر می کنند، جایی که می توانند در صنعت گردشگری کار پیدا کنند.
موو لائه، 33 ساله، می گوید که حلقه های گردنی را امتحان کرده اما نتوانسته به آن عادت کند. او می گوید: « من سعی کردم آنها را برای یک روز بپوشم، اما آنها خیلی سنگین هستند. نمی توانستم غذا بخورم، دهنم را باز نمی کردم، و نمی توانستم بنشینم. تعجب می کنم که عمه ام که آنها را می پوشد چطور می تواند تحمل شان کند»
در عوض، موو لائه، حلقه های گردن و لباس های سنتی را به گردشگران می فروشد. او میگوید، در واقع، بیشتر گردشگران برمهای هستند که این کلافها را میخرند تا در مناسبتهای خاص بپوشند. برخی از خارجیها و مردم محلی یانگون برای خرید آنها میآیند، اما اکثر مشتریان من روستاییان کایان هستند که آنها را برای پوشیدن در جشنهای سنتی میخرند، اما نه برای پوشیدن مادام العمر.