کد خبر : 128289
تاریخ انتشار : دوشنبه 4 نوامبر 2024 - 17:36
0 بازدید

سرقت‌های سریالی صهیونیست‌ها از دارایی فلسطینیان

سرقت‌های سریالی صهیونیست‌ها از دارایی فلسطینیان

سرقت‌های اسرائیل همه دار وندار مادی و معنوی فلسطینیان را شامل می‌شود و فلسطینی‌ها چه مرده و چه زنده از این جرایم اشغالگران نیز در امان نیستند؛ زمین آنها دزدیده می‌شود، پول آنها دزدیده می‌شود و حتی اجساد آنها دزدیده می‌شود، اسرائیل حتی با دارایی فلسطینیان تجارت می‌کند؛ این همان چیزی است که نوار غزه

سرقت‌های اسرائیل همه دار وندار مادی و معنوی فلسطینیان را شامل می‌شود و فلسطینی‌ها چه مرده و چه زنده از این جرایم اشغالگران نیز در امان نیستند؛ زمین آنها دزدیده می‌شود، پول آنها دزدیده می‌شود و حتی اجساد آنها دزدیده می‌شود، اسرائیل حتی با دارایی فلسطینیان تجارت می‌کند؛ این همان چیزی است که نوار غزه از آغاز تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی در اکتبر ۲۰۲۳ نیز شاهد آن بوده است.

در ادامه سرقت‌های اسرائیل که از ابتدای تجاوز نظامی این رژیم اشغالگر به نوار غزه در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ و پس از عملیات طوفان الاقصی صورت‌گرفته بررسی شده که در راستای همان جنایات معمول این رژیم در سرزمین‌های فلسطینی از سال ۱۹۴۸ با فاجعه یوم النکبه تاکنون است.

سرقت پول و طلا:

به گزارش دفتر اطلاع‌رسانی دولت فلسطین در نوار غزه، ارتش رژیم اشغالگر اسرائیل از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تا تنها سه ماه پس از آن طلا و جواهراتی از غزه به ارزش تقریبی ۲۵ میلیون دلار به سرقت برده افزون بر اینکه طبق اذعان رسانه‌های رژیم صهیونیستی ارتش رژیم صهیونیستی یک هفته پیش پس از یورش به بانک «فلسطین» در شهر غزه، بیش از ۵۴ میلیون دلار را ضبط کرده که با توجه به تداوم حملات صهیونیست‌ها طی ماه‌های گذشته در نوار غزه این دزدی‌ها مسلما بیشتر شده است.

دزدی‌های رژیم صهیونیستی از اموال فلسطینیان در نوار غزه طی یک سال گذشته به بیش از یک صورت انجام شده که نخستین مورد آن بیشتر شبیه راهزنان بوده نظامیان صهیونیست در ایست‌های بازرسی، مانند خیابان صلاح الدین که شمال نوار غزه را به جنوب متصل می‌کند) از آوارگانی که به سمت جنوب می‌رفتند اخاذی می‌کردند و کیف و کیسه‌های حاوی دارایی‌های باارزش آنها مانند پول، طلا و جواهرات را از آنها می‌گرفتند.

به گفته دولت حماس، روش دوم دزدی اسرائیل، سرقت از خانه‌هایی بود که از ساکنان آن خواسته شده بود آنجا را ترک کنند. تعدادی از روزنامه‌های عبری این جنایت را مستند کردند و یدیعوت آحارونوت آن را سرقت سیستماتیک پول‌های مردم غزه توصیف کرد و گفت که از آغاز تهاجم زمینی به نوار غزه، ارتش اسرائیل ۵ میلیون شکل (بیش از یک میلیون و ۳۰۰ هزار دلار مصادره و به بخش مالی وزارت جنگ تحویل داده، اما این گزارش بعداً از وبگاه مذکور حذف شد.

تجارت با اعضای پیکر شهدا

دفتر اطلاع‌رسانی دولت غزه همچنین سرقت اعضای رژیم اشغالگر از اجساد شهدای فلسطینی از شمال نوار غزه را مستند کرده و خواستار تشکیل کمیته تحقیقات بین‌المللی مستقل در این باره شده است.

دولت حماس اتهامات خود علیه نیرو‌های اشغالگر را بر اساس پیکر‌های حدود ۸۰ فلسطینی مستند کرده که توسط ارتش اسرائیل در جریان عملیات زمینی در شمال نوار غزه از ۲۷ اکتبر ۲۰۲۳ به شهادت رسیده و مدتی پیکر‌های آنها توسط اسرائیل توقیف شده و سپس طی هماهنگی با سازمان ملل به غزه بازگردانده شده است.

دفتراطلاع‌رسانی دولت حماس تأکید کرد، از معاینه اجساد مشخص شده که ظواهر پیکر‌های شهدا به دلیل ربوده شدن اعضای حیاتی بدن این شهدابه طور چشمگیری تغییر کرده است.

به گفته همین منبع، اشغالگران چندین بار پیکر‌های شهدا را در جریان نسل کشی غزه توقیف کرده‌اند همان‌طور که با نبش قبور در جبالیا پیکر‌های برخی شهدا را به سرقت بردند.

دفتر اطلاع رسانی دولت فلسطین خواستار تشکیل کمیته بین‌المللی مستقل تحقیق درباره ربوده شدن پیکر‌های شهدا و اعضای حیاتی بدن آنها شده و گفته هنوز ده‌ها پیکر دیگر از شهدا نزد اسرائیل توقیف است.

این اولین بار نیست که رژیم اشغالگر به سرقت اعضای بدن فلسطینی‌ها متهم می‌شود، زیرا بسیاری ازگزارش‌های رسانه‌های غربی تأییدکرده‌اند که این رژیم علیه شهدای اسیر در زندان‌های خود این کار را انجام داده است.

بنا به تأکید یک گزارش سوئدی، اسرائیل با سرقت پوست، قرنیه، استخوان‌هاا، بافت‌ها، اندام‌ها و اعضای حیاتی بدن فلسطینیان از آن در تحقیقات پزشکی دانشگاه‌هایی خودمورداستفاده قرار داده، یا به متقاضیان بیمار یا زخمی اسرائیلی پیوند زده، یا در تجارت جهانی غیرقانونی اعضای بدن به کشور‌های دیگر قاچاق کرده است.

احداث خانه‌ها و راه‌های جدید توسط صهیونیست‌ها در کرانه باختری

ساخت ۱۰ واحد جدید صهیونیست نشین در کرانه باختری احداث ۱۸ جاده جدید توسط شهرک نشینان و آواره کردن اجباری صد‌ها فلسطینی از جمله اتفاقاتی است که در جریان تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی به نوار غزه رخ داده است.

از زمان تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی به نوار غزه مناطق مختلف کرانه باختری نیز شاهد رشد بی‌سابقه فعالیت‌های مرتبط با شهرک‌سازی‌های رژیم صهیونیستی و یهودی‌سازی سرزمین‌های فلسطینی بوده که از جمله آن ساخت مجتمع‌های مسکونی، احداث جاده و پست‌های ایست و بازرسی بوده است.

این موضوع توسط بنیاد «صلح اکنون» اسرائیل نیز تأیید شد که گفته است: شهرک‌نشینان از آغاز جنگ در غزه حداقل ۱۰ مجتمع شهرک‌سازی را ایجاد یا مجدداً ایجاد کردند که برخی از آنها درگذشته تخلیه شده بود و حالا بازسازی شدند.

به اذعان این بنیاد احداث ۱۸ جاده جدید هم موجب تسلط شهرک‌نشینان بر مناطق جدیدی در طول مسیر می‌شود و دسترسی فلسطینیان به آنجا را به دلیل حضور شهرک‌نشینان و ایجاد آزار و اذیت برای آنها غیرممکن می‌کند.

این بنیاد اسرائیلی تصریح کرد شهرک‌نشینان با سوءاستفاده از وضعیت جنگ مکان‌های وسیعی از منطقه ج را تحت کنترل خود گرفته و وضعیت قانونی این زمین‌ها را نادیده می‌گیرند افزون بر اینکه تردد فلسطینی‌ها در کرانه باختری را محدود می‌کنند.

شهرک‌های صهیونیست‌نشین ۴۲ درصد از مساحت کرانه باختری را تشکیل می‌دهند و ۶۸ درصد از منطقه ج برای ساخت شهرک‌ها به کنترل اشغالگران درآمده، منطقه‌ای که ۸۷ درصد از منابع طبیعی کرانه باختری و ۹۰ درصد جنگل‌ها و ۴۹ درصد راه‌ها را شامل می‌شود.

سرقت گاز

چند ماه پیش نیز عرب نیوز از برنامه‌های تل‌آویو برای پیاده کردن طمع‌ورزی خود نسبت به منابع گازی موجود در سواحل غزه خبر داد.

 این وب‌سایت اعلام کرد تل‌آویو دوازده مجوز برای اکتشاف گاز در سواحل غزه به شش شرکت داخلی و خارجی اعطا کرده است. از جمله شرکت‌های دریافت کننده مجوز برای اکتشاف گاز در غزه می‌توان به شرکت انرژی ایتالیایی انی، بریتیش پترولیوم انگلیس، دانا پترولیوم و یک شرکت تابعه شرکت ملی نفت کره جنوبی – و شرکت اسرائیلی ریشیو پترولیوم اشاره کرد.

 تنها سه هفته پس از آغاز عملیات طوفان الاقصی و تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی به نوار غزه، وزارت انرژی رژیم صهیونیستی از اعطای امتیازات جدیدی برای عملیات اکتشافی به برخی شرکت‎ها خبر داد که طبق قوانین بین المللی در محدود مرز‌های دریایی فلسطین در اطراف نوار غزه قرار داشتند.

سرقت آب

«یکی از پلیدترین اشکال نژادپرستی اسرائیل که به تمام معنا موجب برانگیختن حس مظلومیت و محرومیت در فلسطینیان شده، عبور لوله‌های آب از زیر اردوگاه‌های آوارگان فلسطینی برای آبرسانی به شهرک‌های صهیونیست‌نشین است، در حالی که فلسطینی‌ها از استفاده از آن منع می‌شوند»، این را حسن ملیحات، مدیر بنیاد البیدر برای دفاع از حقوق بادیه نشینان در منطقه اشغالی دره اردن بیان داشت.

رژیم صهیونیستی افزون بر تشنه نگاه داشتن مردم نوار غزه با تخریب قریب به اتفاق شبکه‌های آب رسانی و ممانعت از رسیدن سوخت برای راه اندازی چاه‌ها آب آنجا درصدد است پروژه استعماری خود را در کرانه باختری نیز تکمیل کرده تا با تسلط بر زمین‌های بیشتری از فلسطینیان آنها را وادار به کوچ کرده و به مبارزه با موجودیت فلسطینیان در سرزمین خود برود.

درصد آبی که فلسطینی‌ها از حوضه‌های آب زیرزمینی در کرانه باختری به دست می‌آورند از ۱۵ درصد کل آب استحصال شده از آنها تجاوز نمی‌کند، در حالی که اشغالگران اسرائیلی بیش از ۸۵ درصد آب را از این حوضه‌ها تأمین می‌کنند.

گزارش اداره مرکزی آمار فلسطین حاکی از آن است که میزان آب پمپاژ شده در سال از چاه‌های زیرزمینی در کشور فلسطین ۲۶۲.۹ میلیون مترمکعب و آب جاری از چشمه‌ها در کرانه باختری ۳۹.۵ میلیون مترمکعب است.

اما حالا رژیم اشغالگر سهمیه آب فلسطینیان در کرانه باختری به ویژه در مناطق الخلیل و الاغوار (دره اردن) را بیش از یک سوم کاهش داده که بر شهروندان، کشاورزان و دامداران فلسطینی تأثیر گذاشته است.

اسرائیل در مقطع گذشته با ۵۳ دستور نظامی شبکه‌های آب در مناطق الف، ب و ج را در اختیار شهرک‌نشینان صهیونیست قرار داده است.

سرقت غذا

دزدی‌های اسرائیل تنها به مادیات خلاصه نشده بلکه اشغالگران تلاش می‌کنند تا جایی که ممکن است هویت فلسطینی از جمله غذا‌های فلسطینی را اسرائیلی کرده و با آن تجارت کنند.

اسرائیل که تنها ۷۶ سال از عمرش می‌گذرد، سعی کرده با دزدیدن هویت فلسطینی از جمله غذا‌های آن، رابطه‌ای با این سرزمین برقرار کند. در ادامه فهرستی از دزدی‌های اسرائیل از مواد غذایی فلسطینیان آمده است:

در ورشو، پایتخت لهستان، رستوران‌های زنجیره‌ای به نام «غذای شهری تل‌آویو» وجود دارد که غذا‌های فلسطینی و عربی را به‌عنوان «اسرائیلی» عرضه می‌کند.

تنها در لندن بیش از ۱۵ رستوران وجود دارد که غذا‌های عربی و فلسطینی را به‌عنوان غذای اسرائیلی سرو می‌کنند.

همچنین رستوران‌های «غذای اسرائیلی» در پاریس وجود دارد که برخی از آنها «فتوش» (سالاد عربی) و «زعتر» (نان آویشنی) را به عنوان بخشی از وعده‌های غذایی تعیین شده به عنوان «غذا‌های اسرائیلی» سرو می‌کنند.

فلسطینی‌ها از مقلوبه به‌عنوان نماد مبارزه با دزدی‌های اسرائیل استفاده کردند، تا جایی که طی یک سال گذشته اقدام بانوان فلسطینی در تهیه و توزیع مقلوبه در صحن‌های مسجد الاقصی نظامیان صهیونیست را تحریک کرده و این بانوان تهدید به بازداشت شدند.

هنادی الجلوانی و خدیجه خویص دو بانوی خادم مسجدالاقصی هستند که در همان اوایل جنگ غزه به دلیل به نمایش گذاشتن مقلوبه در صحن مسجدالاقصی توسط نظامیان صهیونیست بازداشت شدند.

فلافل، غذایی که اعراب در سطح جهانی با آن شناخته می‌شوند، نیز اسرائیلی‌ها آن را به خود اختصاص داده و آن را یک غذای مورد علاقه اسرائیلی‌ها توصیف می‌کنند. در مور حمص یا هوموس نیز اسرائیل اعلام کرده که یکی از غذا‌های ملی آن است، به این معنی که طبق ادعای خود، این غذای اصیل اسرائیلی در فرهنگ و تاریخ این رژیم است ادعای مضحکی که اعراب آن را به سخره گرفتند.

این در حالی است که هوموس یک غذای شناخته شده در شام است، با گمانه‌زنی‌ها مبنی بر این که یک غذای اصیل فلسطینی است، همان طور که نخود به عنوان ماده اصلی در تولید این غذا هزاران سال است که به طور طبیعی در سرزمین‌های فلسطینی کاشته شده است.

و، اما مقلوبه که غذای اصلی شام و ترکیه است از برنج و سبزیجات سرخ شده و گوشت تشکیل شده است و گفته می‌شود که صلاح الدین ایوبی نام آن را مقلوبه گذاشته است. با وجود این، اشغالگران سال‌ها تلاش می‌کردند تا آن را به طور غیرمستقیم، به‌عنوان یک غذای شرق مدیترانه اسرائیلی، توصیف کرده و با بلغور درست می‌کنند.

شبکه غذایی اسرائیلی اوسم، Awsem، مقلوبه را بر این اساس فهرست کرده است که یک وعده غذایی گیاهی مغذی و سالم اسرائیلی است.

بتاتیم هم یک غذای اسرائیلی خوانده شده که از غذای عربی مفتول دزدیده شده است و آن را یک غذای ملی اسرائیلی خوانده‌اند.

مسخّن نیز یک غذای اصیل فلسطینی است که اسرائیلی‌ها آن را از خودشان می‌دانند.

شکشوکه نیز از دیگر غذا‌های اصیل فلسطینی است که وزارت گردشگری اسرائیل آن را یک غذای محلی اسرائیلی خوانده و در کنار خوراکی‌های تاریخی یهود گنجانده است و در رستوران‌های بزرگ اروپا با همین توصیف ارائه می‌شود در یکی از سفر‌های بان‌کی مون دبیرکل سابق سازمان ملل به اسرائیل این غذا به‌عنوان غذای اسرائیلی برای وی سرو شده و او به زبان عبری می‌گوید بسیار لذیذ است.

اسرائیل هر سال در سپتامبر روز جهانی ادویه را گرامی می‌دارد و آن را اسرائیلی توصیف می‌کند. دزدی آویشن فلسطینی از سوی رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۷۷ آغاز شد، زمانی که کابینه وقت این رژیم تصمیم گرفت آویشن را یک گیاه حفاظت شده در نظر بگیرد و هر گونه فرایند چیدن، ذخیره، جمع‌آوری یا فروش آن را یک تخلف مجرمانه تلقی کرد که صاحب آن تحت پیگرد قانونی و جریمه مالی قرار می‌گیرد.

مقامات رژیم اشغالگر در آن زمان ادعا کردند که به‌منظور حفاظت از گیاه آویشن در برابر انقراض چنین دستوری صادر شده، اما تا آن زمان هیچ تحقیق یا آمار علمی برای حمایت از این ادعا یا اثبات نشده بود و فلسطینی‌ها تأیید کردند که این دستور علیه آنها بوده است، زیرا آنها مصرف‌کننده اصلی آویشن هستند که یک ماده ضروری در آشپزی آنها است.

کوفیه فلسطینی

کوفیه سیاه و سفید فلسطینی که به شکل بسیار بدیهی متعلق به فلسطینی‌هاست نیز از سرقت صهیونیست‌ها در امان نمانده است.

در یکی از نمایش‌های مُد اسرائیل در «هفته مد تل‌آویو»، گابی بن حیم و موکی هارل دو طراح مد از الگو‌های چفیه فلسطینی استفاده کردند و با قراردادن یک ستاره شش پر (ستاره داوود) در آن، آن را تحریف کردند.

روزنامه Jewish Chronicle که در لندن چاپ می‌شود، در این باره توضیح داد: طراح و توزیع‌کننده تجاری این مدل، نمی‌خواست کوفیه، عربی بماند، بنابراین نسخه کاملاً یهودی آن را با یک ستاره شش پر آبی و سفید تولید کردند.

لباس فلسطینی

لباس گلدوزی شده فلسطینی‌ها نیز توسط اسرائیلی‌ها در تلاش برای محو هویت فلسطینی به سرقت رفته است. همسر موشه دایان سیاستمدار و نظامی معدوم اسرائیلی در یکی از مناسبت‌های بین‌المللی یک لباس عربی را به‌عنوان میراث اسرائیلی به تن کرده بود. همین امر در مورد مهمانداران شرکت هواپیمایی ال‌عال اسرائیل نیز صدق می‌کند که لباس سنتی فلسطینی به تن می‌کنند و آن را اسرائیلی می‌خوانند.

در دایره المعارف بین‌المللی «Word Book Encyclopedia»، اشغالگران لباس گل‌دوزی شده فلسطینی‌های بیت‌لحم را به‌عنوان لباس اسرائیلی درج کردند. این لباس بین سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۷ به اسرائیلی‌ها نسبت‌داده‌شده بود، اما پس از آن با اعتراض فلسطینی‌ها و اثبات هویت فلسطینی لباس‌دوزی، این سرقت حذف شده است.

سرقت میراث فرهنگی و آثار باستانی

در هفتم اکتبر هر سال، مردم فلسطین روز میراث فلسطین را بر اساس توصیه وزارت فرهنگ فلسطین در سال ۱۹۹۹ باهدف حفظ هویت و میراث فلسطینی جشن می‌گیرند.

اما یونسکو ده‌ها مکان باستانی را به‌عنوان اماکن تاریخی متعلق به اسرائیل به ثبت رسانده است تا بتواند میراث تاریخی اسرائیل را ایجاد کند.

بر اساس داده‌های رسمی فلسطین، پس از توافقنامه ننگین اسلو در سال ۱۹۹۳، رژیم اشغالگر بیش از ۸۵ درصد از اماکن باستانی در کرانه باختری و قدس اشغالی را تصرف کرد.

اما در جولای ۲۰۱۷، یونسکو پس از آنکه اسرائیل خواستار الحاق مسجد ابراهیمی و اطراف آن به میراث یهودیان شد شهر قدیم و مسجد ابراهیمی در شهر الخلیل در کرانه باختری اشغالی را در فهرست میراث جهانی فلسطین قرارداد. 

سازمان‌های اسرائیلی عیمک شفیه و ییش دین در گزارشی با عنوان «سیطره بر گذشته» به اقدامات اسرائیل در تصرف میراث و سرزمین‌های فلسطینی اذعان کردند.

مورخان اسرائیلی آدام راز و آریلا آزولای نیز در مورد سرقت سسیستمیک اموال فرهنگی و میراث فلسطینی در چارچوب «سیاست اسرائیل برای خالی‌کردن فلسطین از جمعیت بومی خود» صحبت کردند.

همه اینها در راستای تلاش‌های بی‌وقفه رژیم صهیونیستی برای یهودی‌سازی سرزمین‌های فلسطینی و به‌خصوص قدس شریف و ازبین‌بردن هویت عربی و اسلامی آن است باوجوداینکه قطعنامه‌های بین‌المللی نیز اشغالگری اسرائیل در سرزمین‌های سال ۱۹۶۷ را به رسمیت نمی‌شناسد.

منبع: فارس

+

برچسب ها :

ناموجود
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.