انواع بیماری روماتولوژی یکی از گروه‌های بیماری هستند که می‌توانند اختلالات و دردهای عضلانی و مفصلی ایجاد کنند. در این بیماری‌ها، فاکتورهای روماتیسمی در آزمایش‌های خونی قابل شناسایی بوده و معمولا درگیری‌های مفصلی به صورت قرینه دیده می‌شود.
تشخیص دقیق و تایید نهایی این بیماری‌ها توسط متخصصان روماتولوژی انجام می‌شود و در بسیاری از موارد، برای کنترل بیماری و عوارض آن، توصیه به فیزیوتراپی می‌شود.
خطرات بیماری روماتولوژی
بیماری‌های روماتولوژی (یا به عبارتی روماتیسمی) گروهی از بیماری‌های مزمن هستند که معمولا با علائمی نظیر تورم، درد مفاصل، خشکی و محدودیت حرکت مفاصل همراه می‌شوند. این بیماری‌ها می‌توانند باعث بروز مشکلات جدی‌تری مانند دیابت، افسردگی، بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا و افزایش کلسترول شوند.
اما آیا بیماری روماتولوژی خطرناک است؟ بیماری‌های روماتولوژی ممکن است خطرناک باشند، اما در صورتی که سریعا تشخیص داده شوند و برای درمان آن‌ها اقدام شود، قابل مدیریت هستند. برای کنترل این بیماری‌ها، اغلب از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، کورتیکواستروئیدها و داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی استفاده می‌شود. بسیار مهم است که این داروها فقط با تجویز پزشک مصرف شوند، زیرا استفاده خودسرانه می‌تواند عواقب جدی به همراه داشته باشد.
این اختلالات می‌توانند به هر یک از اعضای بدن آسیب بزنند و علائم متنوعی ایجاد کنند. از جمله علائم شایع می‌توان به درد و تورم مفاصل، سردرد، ریزش مو، کم‌خونی، پدیده رینود، خشکی چشم، راش پروانه‌ای، خستگی شدید و تب اشاره کرد. به طور کلی، هرچند بیماری‌های روماتولوژی ممکن است خطرآفرین باشند، اما با تشخیص و درمان به موقع، می‌توان آن‌ها را به خوبی کنترل کرد. در این راستا، به منظور کمک به بیماران در دوران درمان، استخدام پرستار و اطلاع از قیمت خدمات پرستاری و مراقبت‌های مرتبط نیز می‌تواند نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی بیماران داشته باشد.
بیماری روماتولوژی چیست؟
به نقل از سایت www.nhs.uk
اگر به آرتریت روماتوئید مبتلا هستید، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری قلبی عروقی (CVD) هستید. CVD یک اصطلاح کلی است که شرایطی را توصیف می کند که بر قلب یا عروق خونی تأثیر می گذارد و شامل مشکلات تهدید کننده زندگی مانند حمله قلبی و سکته می شود.
شایع‌ترین نشانه‌های بیماری‌های روماتیسمی عبارتند از:
- درد مفاصل
- کاهش دامنه حرکت مفاصل
- خشکی مفاصل
- التهاب (که شامل تورم، قرمزی و گرمی در مفاصل یا نواحی درگیر می‌شود)
- خستگی
- ضعف یا سفتی عضلات
- التهاب و درگیری پوست
انواع بیماری روماتولوژی
بیماری‌های مرتبط با روماتولوژی شامل موارد زیر هستند:
- التهابات مفصلی
این گروه شامل التهاب‌های مزمن مفاصل نظیر روماتوئید آرتریت، آرتروز و آرتریت عفونی می‌باشد. - بیماری‌های خودایمنی
این بیماری‌ها به اختلالات سیستم ایمنی بدن مرتبط هستند و شامل مواردی مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک، سردرد خونی و انسداد عروقی سیستمیک می‌شوند. - بیماری‌های التهابی مزمن
شامل بیماری‌هایی مانند آرتریت آیش، بیماری باکتریال و اسپوندیلیت آنکیلوزان که در آن‌ها التهاب مزمن مفاصل و بافت‌های اطراف وجود دارد. - بیماری‌های بافت‌های تاندنوسوپاتیک مزمن
این دسته از انواع بیماری روماتولوژی شامل فیبرومیالژیا و سندرم خستگی مزمن (CFS) است که به درد و خستگی مزمن در بدن منجر می‌شود. - بیماری‌های انتقالی
شامل شرایطی مانند سنگ فیبرومیالژیا و آرتریت مزمن ناشی از نیش حشرات.
خطرناکترین نوع روماتولوژی چیست؟
در پاسخ به این سوال که آیا بیماری روماتولوژی خطرناک است باید بگوییم بیشتر بیماری‌های روماتیسمی در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع می‌توانند عواقب خطرناکی به همراه داشته باشند و عوارض جبران‌ناپذیری را ایجاد کنند. در میان این بیماری‌ها، برخی از آن‌ها به عنوان خطرناکترین بیماری روماتولوژی شناخته می‌شوند که تنها تا حدی قابل مدیریت هستند تا افراد بتوانند زندگی روزمره خود را ادامه دهند.
- روماتولوژی آرتروز (Osteoarthritis)
آرتروز به نام آرتریت دژنراتیو نیز شناخته می‌شود. این بیماری به طور گسترده‌ای در بین مردان و زنان رایج است و معمولاً در مفاصل دست‌ها، زانوها و باسن بروز می‌کند.
- آرتریت روماتوئید
دومین نوع روماتیسم که به عنوان یکی از خطرناک‌ترین‌ها شناخته می‌شود، آرتریت روماتوئید (Rheumatoid arthritis) است. این بیماری یک اختلال التهابی مزمن است که اثرات عمیقی بر روی بدن فرد می‌گذارد. آرتریت روماتوئید تنها بر مفاصل تاثیر نمی‌گذارد، بلکه می‌تواند به دیگر اعضای بدن از جمله چشم‌ها، پوست، رگ‌های خونی، قلب و ریه‌ها آسیب برساند.
- کاردیت (التهاب قلبی)
کاردیت که به عنوان تب روماتیسمی نیز شناخته می‌شود، از دیگر انواع بیماری روماتولوژی و از خطرناکترین و جدی‌ترین انواع آن‌ها است. اگر فردی در هنگام استراحت یا خواب ضربان قلب بالایی داشته باشد، پزشک به کاردیت روماتیسمی مشکوک می‌شود.
لوپوس به عنوان یک اختلال خودایمنی شناخته می‌شود که به دلیل فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی بدن ایجاد می‌گردد. این بیماری به بافت‌های سالم آسیب می‌زند و التهاب شدیدی در بخش‌های مختلف بدن به وجود می‌آورد.
- آرتریت پسوریاتیک
آرتریت پسوریاتیک (Psoriatic arthritis) یکی دیگر از انواع بیماری روماتولوژی به شمار می‌آید که با بیماری پوستی پسوریازیس ارتباط دارد. این نوع التهاب به مفاصل و بافت‌های اطراف آن آسیب می‌زند.
- سندروم شوگرن (Sjogren’s syndrome)
سندروم شوگرن یکی از اختلالات خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به غددی که مسئول تولید اشک و بزاق هستند، حمله می‌کند. این حمله منجر به ایجاد نشانه‌های مشخصی از جمله خشکی چشم و دهان در افراد مبتلا می‌شود.
- روماتولوژی نقرس (Gout)
نقرس یکی از شایع‌ترین بیماری‌های روماتیسمی به شمار می‌آید که می‌تواند به عنوان یکی از انواع خطرناک روماتیسم دسته‌بندی شود. افراد مبتلا به نقرس عموما احساس درد شدید، تورم و سفتی در مفاصل خود دارند. شایع‌ترین ناحیه‌ای که تحت تاثیر این بیماری قرار می‌گیرد، مفصل شست پا است که ممکن است در حملات نقرس به شدت آسیب ببیند.
روش تشخیص روماتولوژی خطرناک
تشخیص انواع بیماری روماتولوژی و درمان به موقع آن‌ها نقش اساسی در کنترل و مدیریت این اختلالات دارند. در ارزیابی اولیه بیماران مشکوک به بیماری‌های روماتیسمی، اولین نکته‌ای که باید به آن توجه شود، وجود تورم مفصلی است یا فقط درد مفاصل وجود دارد. مشکلات عضلانی-اسکلتی معمولا به سه گروه اصلی تقسیم می‌شوند:
- آرتریت التهابی
در این نوع آرتریت، التهاب و تورم در مفاصل مشاهده می‌شود. نمونه‌های بارز این گروه شامل، (آرتریت روماتوئید – آرتریت پسوریاتیک – آرتریت‌های همراه با بیماری‌های التهابی روده (IBD)) می باشد
- آرتریت غیرالتهابی
این گروه شامل آرتروز (استئوآرتریت) است که می‌تواند یک یا چند مفصل را تحت تاثیر قرار دهد. در این حالت، معمولا نشانه‌های التهابی مشاهده نمی‌شود.
- دردهای غیرمفصلی
در این دسته، دردهایی مانند آرترالژیا و فیبرومیالژیا وجود دارد که در آن درد می‌تواند به صورت موضعی یا عمومی احساس شود و هیچ‌گونه درگیری مفصلی را شامل نمی‌شود.
تشخیص صحیح و به موقع این گروه‌ها می‌تواند به پزشکان کمک کند تا درمان مناسب را برای هر بیمار انتخاب کنند. همچنین، تست‌های سرمی در بررسی بیماری‌های روماتولوژی عمدتا برای تایید تشخیص‌های بالینی استفاده می‌شوند. توجه به این نکته حائز اهمیت است که ترکیب تشخیص‌های بالینی با یافته‌های آزمایشگاهی و رادیوگرافیک می‌تواند به تشخیص و تفکیک بیماری‌های روماتیسمی کمک شایانی کند.
شناسایی سریع و دقیق این بیماری‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا تشخیص به موقع و درمان مناسب می‌تواند عوارض جدی و جبران‌ناپذیری را کاهش دهد.
