شایانیوز- بیوه سیاه لقب یکی از قاتلان زنجیره ای آمریکایی است به نام نانی داس که بین سال های 1927 و 1954 یازده نفر را به قتل رساند. داس سرانجام در اکتبر 1954، پس از مرگ شوهر پنجمش در بیمارستان کوچکی در تولسا، اوکلاهاما، به قتل اعتراف کرد . در مجموع مشخص شد که او چهار شوهر، دو فرزند، یکی از خواهران، مادر، دو نوه و یک مادرشوهر را کشته است.
سانحه ای که سبب افسردگی شد
نانی داس سال 1945 متولد شد؛ او و مادرش از جیمز که پدر و شوهری کنترل‌کننده و بدسرپرست بود متنفر بودند. چراکه جیمز فرزندانش را مجبور میکرد تا در مزرعه خانوادگی کار کنند و مانع از رفتن آنها به مدرسه میشد تا بیشتر به کار بپردازند. داس 7 ساله بود که با خانواده برای دیدار با اقوامش در جنوب آلاباما سوار قطار شد که ناگهان قطار متوقف شد و سرش به میله فلزی روی صندلی جلویی اصابت کرد. سالها پس از آن، او از سردردهای شدید و افسردگی رنج می برد.
رویای عاشقانه بیوه سیاه و منع از رقص
در دوران کودکی، سرگرمی مورد علاقه او خواندن مجلات عاشقانه مادرش و رویای آینده عاشقانه خود بود. علاوه بر این، قسمت مورد علاقه او ستون قلب های تنها بود . پدر نانی دخترانش را از آرایش و لباس‌های جذاب منع میکرد، زیرا معتقد بود این کار مانع از آزار و اذیت مردان می‌شود. او همچنین آنها را از رفتن به رقص و دیگر رویدادهای اجتماعی منع کرد.
ازدواجی که به اعتیاد ختم شد
نانی اولین بار در 16 سالگی با چارلی براگز، همکارش در یک کارخانه کتانی ازدواج کرد. با تایید پدرش بعد از چهار ماه آشنایی ازدواج کردند. براگز تنها پسر یک مادر مجرد بود که اصرار داشت پس از ازدواج با او زندگی کند. مادر براگز توجه زیادی را به خود جلب و فعالیت های نانی را محدود کرد. حاصل این ازدواج از سال 1923 تا 1927، چهار دختر بود. دایه پر استرس شروع به نوشیدن الکل کرد و عادت معمولی او به سیگار کشیدن تبدیل به یک اعتیاد شدید شد. هر دو شریک ناراضی به درستی مشکوک به خیانت یکدیگر بودند و براگز اغلب برای روزها ناپدید می شد.
ترس از بیوه سیاه بعد از مرگ دو دختر
در سال 1927، این زوج دو دختر وسط خود را به دلیل مسمومیت غذایی مشکوک از دست دادند. بلافاصله پس از آن، براگز دختر اولش ملوینا را گرفت و فرار کرد و فلورین تازه متولد شده را پشت سر گذاشت. مادر براگز کمی بعد فوت کرد و نانی برای حمایت از فلورین و خودش در یک کارخانه پنبه کار کرد. براگز و نانی خیلی زود طلاق گرفتند و نانی دو دخترش را به خانه مادرش برد. براگز همیشه معتقد بود که او را ترک کرده است زیرا از او می‌ترسیده است.
نوه هایی که به بلوغ نرسیده از دنیا رفتند
ازدواج دوم نانی با هارلسون 16 سال به طول انجامید؛ دو دخترش نیز با او زندگی کرده و در همان ایام ازدواج کردند. ملوینا در سال 1943 رابرت لی هاینس را به دنیا آورد. دو سال بعد نوزاد دیگری نیز به دنیا آمد اما بلافاصله پس از آن درگذشت. پس از اینکه ملوینا با مخالفت مادرش برای ازدواج مجدد مواجه شد نزد پدرش رفت و در همین اثنی دیگر فرزندش هم که تحت مراقبت نانی بود به طور مرموزی درگذشت. سال 1945، هارلسون به دایه تجاوز کرد. روز بعد، او سم موش را در ظرف ویسکی ذرت هارلسون گذاشت و او همان شب مرد.
کشتن برای دریافت حق بیمه
شوهر سوم نانی نیز بر اثر نارسایی قلبی درگذشت. بلافاصله پس از آن، خانه این زوج که به خواهرشوهر نان سپرده شده بود، در آتش سوخت. اما پول بیمه به نانی رسید و پس از آن نیز مادر شوهرش درگذشت. نانی شوهر زنا کار چهارم و مادرش را با مسمومیت کشت. ساموئل همسر پنجم نانی با علائمی شبیه آنفولانزا در بیمارستان بستری شد. بیمارستان عفونت شدید دستگاه گوارش را تشخیص داد. او تحت درمان قرار گرفت و مرخص شد اما همان شب به دلیل عجله نانی برای دریافت بیمه عمر، درگذشت. پزشک همان شب دستور کالبد شکافی را داد و مشخص شد مقدار زیادی آرسنیک در سیستم او وجود دارد. بلافاصله پس از آن نانی دستگیر شد.
اعتراف و محکومیت
داس اعتراف کرد که چهار شوهرش، مادرش، خواهرش، نوه اش و مادرشوهرش را به قتل رسانده است. ایالت اوکلاهاما فقط بر روی ساموئل متمرکز شد. نانی در 17 می 1955 به جرم خود اعتراف کرد و به حبس ابد محکوم شد. دولت به دلیل جنسیت او مجازات اعدام را دنبال نکرد. داس هرگز متهم به مرگ های دیگر نشد. او در سال 1965 بر اثر سرطان خون در بخش بیمارستان زندان ایالتی اوکلاهاما درگذشت.
