داس، قفل و انواع خاصی از چوب که در محل دفن پیدا شده، نشان میدهد که مردم آن زمان معتقد بودند که این اشیاء دارای خواص جادویی برای محافظت در برابر خونآشامها هستند.
این چهره یک زن ۴۰۰ ساله است که زمانی تصور میشد یک خونآشام است. او توسط تیمی از دانشمندان با استفاده از DNA، چاپ سهبعدی و خمیر مجسمهسازی برای بازسازی ویژگیهای ظاهریاش، به زندگی بازگردانده شده است. او در یک قبرستان بدون علامت در شمال لهستان، در شهرک زوشی، پیدا شده است. او در سال ۲۰۲۲ توسط تیمی از باستانشناسان دانشگاه نیکلاس کوپرنیک تورون پیدا شد.
اُسکار نیلسون، باستانشناس، میگوید که دفن او یک داستان انسانی را در دل باورهای ماوراء طبیعی آشکار میکند. او در سال ۲۰۲۲ در یک گور با یک داس روی گلویش و یک قفل روی انگشت شست پای چپش پیدا شد. این نشانهها به عنوان نشانهای از باور مردم به خونآشام بودن او تعبیر میشود.
اطلاعات کمی از زندگی زوشی در دست است. او هنگام مرگ ۱۸ تا ۲۰ ساله بوده است. تجزیه جمجمه نشان میدهد که او از یک بیماری رنج میبرده که باعث غش و سردردهای شدید و همچنین مشکلات احتمالی سلامت روان میشده است. اروپا در قرن ۱۷ که او در آن زندگی میکرده، توسط جنگ ویران شده بود. این مشکلات، آب و هوایی از ترس را ایجاد کرده بود که در آن، باور به هیولاهای ماوراء طبیعی رایج بود.
داس، قفل و انواع خاصی از چوب که در محل دفن پیدا شده، نشان میدهد که مردم آن زمان معتقد بودند که این اشیاء دارای خواص جادویی برای محافظت در برابر خونآشامها هستند.
“من فکر میکنم آنها واقعاً هر کاری که میتوانستند انجام دادند تا از بازگشت او از مرگ جلوگیری کنند، و ما، تیم [نامشخص]، هر کاری که میتوانستیم انجام دادیم تا او را به زندگی بازگردانیم. “
بازسازی با ایجاد یک نسخه چاپ سهبعدی از جمجمه آغاز شد و سپس به تدریج لایههای عضلانی با گچ و خمیر مجسمهسازی ساخته شدند. ساختار استخوانی همراه با اطلاعاتی در مورد جنسیت، سن، قومیت و وزن تقریبی، عمق ویژگیهای صورت را تخمین زد.
“احساساتی است که شاهد بازگشت چهرهای از مرگ باشیم، به اصطلاح، و به ویژه زمانی که داستان این دختر جوان را میدانید. من این ایده یا ذهنیت را داشتم که باید سعی کنیم او را به عنوان یک انسان و نه هیولایی که به عنوان آن دفن شده بود، به تصویر بکشیم. “
منبع: عصر ایران