تمام هزینه های مسابقه از جیب خودمان بود

گروه ورزش تیترکوتاه– نسیم شیرازی: نام “زهرا نمازی” را به خاطر بسپارید. زهرای ۱۵ ساله تنیس روی میز ایران همین چند روز پیش یک نوک پا تا نیجریه رفت و در رقابت های جهانی پاراتنیس روی میز شرکت کرد و مدال را هم به گردن آویخت. البته که او برای همین یک نوک پا رفتن تا نیجریه سختی های بسیاری را تحمل کرده و از جان و مال برای گرفتن این طلای ارزشمند گذشته است، طلایی که افتخارش برای نام ایران خواهد بود. گفت و گوی تیترکوتاه با دختر ۱۵ ساله پاراتنیس روی میز ایران را که زاده‌ و بزرگ شده بجنورد است و ۴ سالی می‌شود که ساکن شیراز شده و حالا جدی تر به هدف بعدی اش یعنی حضور و مدال رقابت های پاراآسیایی فکر می کند در ادامه خواهید خواند.

مدال مسابقات جهانی پاراتنیس روی میز را مال خودت کردی، از این مدال و حس الانت بگو.

با توجه به این‌که اولین حضور من در مسابقات برون مرزی بود، جو و فضای مسابقات برایم تازگی داشت اما توانستم بهترین بازی خودم را ارائه بدهم و این مدال را کسب کنم. الان این حس را دارم که بالاخره تمام تلاش هایم در این رشته ورزشی جواب داد و باعث شد انگیزه بیشتری برای تمرینات بعد از این مسابقه ام پیدا کنم.

از رقابت های اپن نیجریه بیشتر بگو، از کدام کشورها رقیب سخت تری داشتی؟

واقعا بازیکن های قوی با بهترین رنکینگ ها در این مسابقات شرکت کرده بودند و همین برایم بسیار خوشحال کننده بود که با رقیبان جدی رقابت داشتم. پینگ پنگ بازان کشور نیجریه چندین بازیکن داشت که دارای مدال های زیادی در پارا‌لمپیک بودند و حریف فینال من هم، سال گذشته در همین مسابقات مقام اول را به دست آورده بود.

چطور شد به تنیس روی میز علاقه مند شدی ؟

وقتی کلاس اول بودم، یک مربی این رشته را به من معرفی کرد و من بطور اتفاقی و برای سرگرمی به سالن‌ رفتم و بعد از تماشای بازی ها از این رشته خوشم آمد و تا الان که کلاس دهم هستم در این رشته جذاب ورزشی ماندگار شدم.

هدف کوتاه مدت و بلند مدت زهرا نمازی؟

من در حال حاضر هم به یکی از آرزو هایم و اهدافم رسیدم. اینکه توانستم در یک مسابقه برون مرزی شرکت کنم و مقام بیاورم یکی از اهدافم بود، دیگر هدفم در حال حاضر این است که توانایی شرکت در مسابقات آسیایی پاراتنیس چین را داشته باشم و تا رسیدن به آن لحظه تمام تلاشم را برای پیشرفتم‌ خواهم کرد و تمریناتم را به بهترین نحو پیش خواهم برد.

مسابقات نیجریه را هم بدون حمایت مالی شرکت کردی؟

بله، این مسابقات اپن بود و هزینه رفت و آمدها، پول هتل، بلیت رفت و برگشت و تمام هزینه های این مسابقه بر عهده خودمان بود، خانواده پرداخت کردند و از طرف مسئولان و فردی وعده ای به من داده نشد، حتی الان هم که مقام اول را کسب کردم هنوز هم وعده ای دریافت نکرده ام ولی برای مدالی که گرفتم تبریک گفتند!

امسال برای چه تیمی در لیگ بازی خواهی کرد؟

امسال را نمیدانم ولی سال گذشته با یکی از هم باشگاهی هایم تیم شدیم و در مسابقات لیگ شرکت کردیم و آن جا هم مقام اول را در مسابقات لیگ کشور به دست آوردیم. برای مسابقات سال گذشته از طرف تیم فارس با اسپانسری شرکت هوای خوب اعزام شدیم ولی امسال هنوز خبری نیست چرا که تا الان تمام تمرینات و تمرکزم را برای همین مسابقات نیجریه گذاشته بودم تا بتوانم بهترین نتیجه را بگیرم و برای همین شرایطش پیش نیامد که برای مسابقات لیگ کشور برنامه ای داشته باشم؛ حالا برگردم باشگاه و شهرم شیراز باید ببینم چه پیش خواهد آمد.

تا الان قراردادی با تو برای حضور در لیگ بسته شده و آیا رقم آن برایت کافی است؟

خیر قراردادی نداشتم و از آنجایی که تا بحال تجربه قرارداد با تیمی را نداشتم از رقم قراردادها هم بی خبرم.

پس دخل و خرج تمرین هایت فقط از طریق حمایت خانواده است؟

من پانزده ساله و محصل هستم و از آنجایی که قراردادی با تیمی ندارم به طور کامل تحت حمایت خانواده ام هستم.

بعد از قهرمانی جهان قول پاداشی از سوی مسئولان چه استانی و چه کشوری به تو داده نشد؟

نه تا الان من نه پاداش و نه قول آن را از فردی دریافت نکردم.

انتظارت از مسئولان؟

من تلاشم را به طور کامل برای افتخار آفرینی در این رشته برای مردم و کشورم انجام می دهم و انتظار دارم که مسئولان هم تلاش و موفقیت هایم را ببینند و برای حمایت از من تلاش شان را انجام دهند.

حرف پایانی زهرا نمازی برای این گفت و گو

با تمام وجود در این راه و رشته تلاش کردم و تمام روزهای هفته بصورت حرفه ای تمرین کردم و خواهم کرد و با وجود اینکه محصل هستم و درس هم می‌خوانم، برای رسیدن به اهدافم تمام وقتم را صرف تمرین و باشگاه می کنم  و واقعا امیدوارم و انتظار دارم که مسئولان از من حمایت کنند و یا اسپانسری پیدا شود تا مقام های بیشتری با دغدغه کمتر برای کشورم کسب کنم