نیمی از پزشکان زن در فرانسه قربانی خشونت جنسی یا جنسیتی دانشجویان و همکاران‌شان شده‌اند

بر پایه این تحقیق، ۴۹ درصد از پزشکان زن گزارش داده‌اند که در طول تحصیل یا دوران اشتغال حرفه‌ای خود قربانی چنین خشونت‌هایی از سوی همکاران پزشک اعم از مرد یا زن شده‌اند.

تحقیق گسترده در سایه جنبش «می‌تو» در بیمارستان‌ها

این تحقیق در فرانسه در ماه سپتامبر و پس از آغاز کارزار جنبش  «می‌تو» (من هم) در بیمارستان‌ها آغاز شد. پیش از آن بسیاری از شاغلان حوزه پزشکی تجربیات خود را از خشونت‌های جنسیتی، تعرض و تجاوز فاش کرده بودند.

این گزارش با همکاری مؤسسه نظرسنجی «ویاوویس» تهیه شده و دربرگیرنده پاسخ‌های ۲۱ هزار و ۱۴۰ پزشک ثبت‌شده در سازمان نظام پزشکی شامل ۱۹ هزار و ۱۰۴ نفر شاغل و ۲ هزار و ۳۶ نفر بازنشسته یا غیرشاغل بوده که از طریق ایمیل دعوت به شرکت در نظرسنجی شده بودند.

نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که اظهارات و رفتارهای مرتبط با خشونت‌های جنسی و جنسیتی به‌ویژه در دوره‌های تحصیلی پزشکی بسیار شایع هستند.

نتایج آماری اصلی تحقیق

طبق گزارش، ۵۴ درصد از پزشکان شرکت‌کننده، صرف‌نظر از جنسیت، از موارد خشونت‌های جنسی یا جنسیتی توسط پزشکان ثبت‌شده در سازمان، به‌ویژه در دوره تحصیل، اطلاع داشته‌اند. در مجموع ۲۶ درصد از پزشکان، صرف‌نظر از جنسیت، گفته‌اند که قربانی خشونت‌های جنسی یا جنسیتی توسط یک پزشک شده‌اند.

جزئیات دیگر از این قرار است:

• ۲۳ درصد از پزشکان از تجربه «توهین جنسی و جنسیت‌زده» گفته‌اند؛
• ۸  درصد از آزار جنسی؛
• ۳ درصد از تعرض جنسی؛
• و کمتر از یک درصد از تجاوز جنسی.

از میان پزشکان مورد بررسی، ۲۳ درصد گفته‌اند که در دوره تحصیل و ۱۰ درصد در محیط شغلی قربانی خشونت‌های جنسیتی یا جنسی شده‌اند.

پزشکان زن به‌طور ویژه بیشتر قربانی بوده‌اند، به‌طوری که ۴۹ درصد از آن‌ها اعلام کرده‌اند که قربانی خشونت‌های جنسی یا جنسیتی توسط همکاران یا دانشجویان شده‌اند، و در مقایسه تنها ۳ درصد از پزشکان مرد چنین ادعایی کرده‌اند. از این میان ۴۴ درصد از پزشکان زن از تجربه توهین جنسیتی در دوران تحصیل، ۱۶ درصد از آزار جنسی، ۶ درصد از تعرض و یک درصد از تجاوز صحبت کرده‌اند.

عادی‌سازی خشونت‌های جنسی و جنسیتی

این تحقیق نشان می‌دهد که خشونت‌های جنسی و جنسیتی که در دوره تحصیل به قربانیان تحمیل شده‌اند، عمدتاً توسط پزشکان شاغل صورت گرفته است، نه هم‌کلاسی‌ها؛ البته به‌جز در مورد تجاوز که بیشتر به دانشجویان دیگر نسبت داده شده است.

تقریباً ۹۲ درصد از پزشکان فرانسوی در جامعه آماری این تحقیق، قربانی یا غیرقربانی، معتقدند که قربانیان خشونت‌های جنسی و جنسیتی با مشکلات زیادی برای «شناخته شدن» به‌عنوان قربانی، دریافت حمایت، یا اقدام قانونی مواجه هستند. دلایل این مشکلات شامل احساس شرم و ترس، موانع موجود در مسیر گزارش‌دهی، و همچنین «فرهنگ عادی‌سازی خشونت‌های جنسی و جنسیتی در محیط پزشکی» است.

این فرهنگ عادی‌سازی که ۳۹ درصد از پاسخ‌دهندگان آن را «یک عامل مهم» ذکر کرده‌اند، با دلیل کم‌اهمیت جلوه دادن خشونت‌ها و ترس از تأثیرات منفی بر آینده کاری‌شان تقویت می‌شود. تنها ۳ درصد از پزشکان قربانی خشونت‌های جنسی و جنسیتی مطمئن هستند که سازمان نظام پزشکی از این موارد مطلع بوده است.

تنها ۱۵ درصد از پزشکان شرکت‌کننده در نظرسنجی اعلام کرده‌اند که از موارد «تبعیض حرفه‌ای به‌دنبال گزارش خشونت‌های جنسی یا جنسیتی» آگاه هستند، مانند ایجاد مانع در پیشرفت شغلی، تمسخر یا طرد اجتماعی. اکثریت شرکت‌کنندگان (۶۲ درصد) معتقدند که انجام یک تحقیق گسترده‌تر درباره تبعیض‌های حرفه‌ای ضروری به نظر می‌رسد.

گام‌های پیشنهادی برای تغییر

سازمان نظام پزشکی فرانسه درخواست کرده است که به آن اجازه داده شود به پایگاه داده مجرمان خشونت‌های جنسی یا فیزیکی دسترسی داشته باشد تا درخواست ثبت‌نام افرادی که در این فهرست حضور دارند را رد کند. ماری-پیر گلاویانو-سکالدی، معاون سازمان نظام پزشکی فرانسه تأکید کرده است: «اگر [متقاضی] در این فهرست باشد، نمی‌تواند پزشک شود.»

رئیس  این نهاد نیز در کنفرانس مطبوعاتی تأکید کرد: «هدف ما مدارای صفر در برابر این پدیده است. سازمان نظام پزشکی باید ضامن درستکاری و اخلاق باشد.»