به گزارش همشهری آنلاین، ادعاهای بی‌اساس در مورد جزایر سه‌گانه ایرانی که به تازگی در بیانیه پایانی نشست مشترک سران اتحادیه اروپا و شورای همکاری خلیج فارس مطرح شده، بار دیگر اهمیت وجود اسناد تاریخی متعدد و معتبر درباره مالکیت ایران بر جزایر سه‌گانه (بوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک) را یادآوری می‌کند. در این زمینه، یکی از مراکز اسنادی قابل توجه و معتبر، موسسه کتابخانه و موزه ملی ملک است که اسنادی بسیاری درباره مالکیت ایران برای جزایر سه‌گانه (بوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک) در آن موجود و نگه‌داری می‌شود.
از جمله، «نقشه طبیعی ایران و قسمتی از قلمروهای شرق»، که تولید سال ۱۷۳۰ میلادی در آکسفورد است. این نقشه مهم و بین المللی، حاکمیت ایران بر جزایر سه‌گانه (بوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک) از آن زمان را نشان می‌دهد.
همچنین در «نقشه خلیج فارس» که در سال ۱۷۸۷ در پاریس تولید شده و این سند هم تعلق جزایر سه‌گانه به ایران را تأیید می‌کند.
نقشه دیگری که موسسه کتابخانه و موزه ملی ملک موجود است و نگه‌داری می‌شود و حاکمیت ایران بر جزایر سه‌گانه از زمانهای دور را تأیید می‌کند، «نقشه ایران و قسمتی از امپراتوری عثمانی» است که این سند معتبر تاریخی هم حاکمیت ایران جزایر سه‌گانه را اثبات می‌کند.
