روزنامه هم میهن نوشت: صرف تجاوز به حریم کشور اقدام بسیار مهمی است و باید پاسخ داد؛ ولی چون ما نیز قبلاً اقدام مشابهی کردهایم اکنون مصلحت عمومی و مردم
منطقه، ایران را مجاب به چنین رفتاری کرده است و این متفاوت از کوچک شمردن و مسخره کردن تجاوز است.
۱- حمله اسرائیل در ساعات آغازین شنبه به چند نقطه از میهنمان نشان داد که ادعاهای اسرائیل بیش از آنکه با واقعیت تناسب داشته باشد، تبلیغاتی است. حدود چهار دهه پیش میان سیاستهای توسعهطلبانه منطقهای این رژیم با ایالات متحده اختلافاتی پیدا شد، مناخیم بگین نخستوزیر دستراستی آن زمان اسرائیل برای تحقیر رئیسجمهور آمریکا گفت ما ۷۰۰۰سال پیش از تو بودهایم و ۷۰۰۰سال بعد از تو هم خواهیم بود.
اکنون و در جریان تقابل اخیر آنان با ایران نشان دادند که در برابر آمریکا نهتنها استقلال نظامی و تسلیحاتی ندارند، بلکه مهمتر از آن فاقد استقلال سیاسی هم هستند و عملاً فاقد تواناییهای کافی برای پیشبرد مستقلانه سیاستهای توسعهطلبانه خود هستند و از این پس ایالات متحده نمیتواند در برابر سیاستهای تخریبی و جنگطلبانه اسرائیل در منطقه از خود رفع مسئولیت کند.
ضمن اینکه ظاهراً اصرار داشتهاند که اسرائیل این غائله را پیش از انتخابات هفته آینده آمریکا حل کند و اجازه ندهد که این مسئله در انتخابات آنجا اثرگذاری منفی پیدا کند.
۳- چنین برداشت میشود که فعالیتهای دیپلماتیک وزارت امورخارجه و برنامههای سیاسی دولت نقش مهمی در شکلگیری اراده معطوف به صلح در کل منطقه داشته است. ازاینرو، اتفاق اخیر را میتوان اولین میوه انتخابات اخیر و روی کار آمدن دولت پزشکیان در رویکرد سیاست خارجی دانست. رویکردی که کلیات آن از سوی پزشکیان بارها اعلام شده است. آنان که هنوز ارزش بالای انتخابات اخیر را در تامین بهتر منافع ملی منکر میشوند، باید در این نگاه نادرست خود تجدیدنظر نمایند.
۴- واکنش بازار بهترین سنجه و شاهد در فهم برداشت مردم از ماجرا است. افزایش قیمت دلار و طلا در سه هفته گذشته نشانگر افول اعتماد مردم به آینده بود. طبعاً کاهش شدید قیمت آنها طی دیروز نشان میدهد که تصور و انتظارات مردم در مواجهه با این حمله به معنای ختم ماجراست. این تحولات نشان داد که ثبات سیاسی در داخل و خارج شرط ضروری برای توسعه و پیشرفت کشور است.
۵- این رویداد نشان داد که سیاست و نظام رسانهای و اطلاعرسانی ایران هیچ تناسبی با مقتضیات جهان رسانهای و دیجیتالی ندارد. درحالیکه اولین خبرها را اسرائیل اعلام کرد و پس از آن میدان رسمی و غیررسمی اطلاعرسانی در فضای واقعی و مجازی به تصرف رسانهها درآمد. در این میان، غیبت و حضور ضعیف و با تأخیر و البته معنادار رسانههای رسمی ایران نهتنها فضا را برای انتشار شایعات و اخبار نادرست فراهم کرد، بلکه تعبیر به غافلگیری و حتی انفعال هم شد. درحالیکه باید لحظهبهلحظه اطلاعرسانی دقیق صورت میگرفت.
متاسفانه مهمترین اقدامی که در این میان دیده شد، اعلام جرم علیه یک سایت و چند فرد در خصوص خبررسانی است که این نیز موجب اثرات منفی بیشتر بر اعتبار اخبار رسمی و نظام اطلاعرسانی کشور میشود. ایکاش حداقل برای یک بار هم که شده، علیه کسانی که ترک فعل کردهاند و از وظیفه اطلاعرسانی غفلت میکنند نیز اعلام جرم میشد تا میدان خبر بهطور کامل به تصرف دیگران در نمیآمد.
۶- بالاخره باید تذکری هم به رجزخوانهای حرفهای داد که این حمله را در حد آتشبازی تقلیل دادند. باید توجه کرد که حتی اگر سیاست ایران بهدرستی بر عدم پاسخ تعلق بگیرد که تاکنون چنین برداشتی وجود دارد؛ ولی نه این تجاوز و نه هیچ تجاوز دیگری را نباید کوچک شمرد و عادیسازی کرد.
صرف تجاوز به حریم کشور اقدام بسیار مهمی است و باید پاسخ داد؛ ولی چون ما نیز قبلاً اقدام مشابهی کردهایم اکنون مصلحت عمومی و مردم منطقه، ایران را مجاب به چنین رفتاری کرده است و این متفاوت از کوچک شمردن و مسخره کردن تجاوز است.
