مدیران مدارس باید مدارک و مستندات بارگذاری شده توسط معلمان، رتبه بندی را بررسی کنند و در ۱۴ مورد از عناوین شایستگی ها، نظر خود را درباره معلم مربوطه به ثبت برسانند.
رتبه‌بندی معلمان از ۳۱ شهریور ۱۴۰۰ آغاز شد و معلمان در رتبه‌های مربی معلم، استادیار معلم، دانشیار معلم و استاد معلم گروه‌بندی شدند.
معلمان متناسب با رتبه کسب‌شده، از افزایش حقوق بهره‌مند شدند. به گفته مسئولان وزارت آموزش و پرورش، با اجرایی شدن قانون رتبه‌بندی، حداقل ۲۶ درصد به حقوق هر معلم مشمول اضافه شد و حدود ۸۶۰ هزار معلم نیز تحت پوشش این رتبه‌بندی قرار گرفتند.
هدف اصلی رتبه‌بندی معلمان، افزایش کیفیت نظام آموزش و پرورش کشور و حمایت بیشتر از معلمانی است که در کار تدریس خود به‌دنبال ارتقا و کیفیت هستند. اما اکنون عمده هدف این قانون به بهبود وضعیت معیشت معلمان خلاصه شده است و هدف اصلی، یعنی افزایش کیفیت آموزش و پرورش از طریق حمایت از معلمان توانمند و خلاق‌تر، در حاشیه قرار گرفته است.
وزارت آموزش و پرورش به‌طور دوره‌ای فرصتی را برای رتبه‌بندی معلمان فاقد رتبه، به‌ویژه برای معلمان جدیدالاستخدام، فراهم می‌کند.
در حال حاضر این فرصت مجدد فراهم شده است و از روز سه‌شنبه ۸ آبان، ارزیابی بیش از ۹۹ هزار نفر از معلمان فاقد رتبه آغاز شده است.
