روزنامه کیهان نوشت:درخصوص تحصیلات و سوابق رحیمی، آنچه منتشر شده است بیانگر این است که وی متخصص طب فیزیکی و توانبخشی است و سوابق مدیریتی از
جمله مدیرعامل سازمان ورزش و باشگاه شهرداری تبریز، مدیر باشگاه تراکتورسازی تبریز و مدیریت سلامت و امور اجتماعی شهرداری تبریز را در کارنامه خود دارد. ضمن اینکه گفته شده است او از بستگان شهرام دبیری، معاون پارلمانی دولت است.
جدای از اینکه این فرد بر اساس چه سوابق، ضوابط، تجربه و تحصیلاتی به عنوان متصدی بخش مهم و پر چالش معاونت جوانان وزارت ورزش منصوب شده است، در همین ابتدای این انتصاب خبر آمد که علیرضا رحیمی پس از انتصاب به عنوان «معاون جوانان وزیر ورزش» مراسم شادباش پر زرق و برقی گرفته است!
آنچه تصاویر منتشر شده از این جشن نشان می‌دهد، گویای جشنی خاص برای یک انتصاب است که ما تاکنون در بین مسئولان شاهد چنین اقدامی نبوده‌ایم.
آنچه در فرهنگ انقلابی و اسلامی ما به عنوان یک اعتقاد و تفکر حاکم بوده، نمایانگر این است که مسئولیت و انتصاب در یک پست، به دلیل بار سنگین مسئولیت، حق‌الناس و دشواری‌ها و نگرانی‌ها از توفیق در عمل به وظایف آنچنان سخت و سنگین است که بسیاری افراد از قبول مسئولیت فراری هستند، حال وقتی فردی بدون طی کردن سلسله مراتب کسب تجربه لازم در یک روال طبیعی و بدون تحصیلات و سوابق مرتبط، ظاهراً تنها بر اساس رابطه یا نسبت فامیلی با فلان مسئول به معاونت وزیر می‌رسد و جشن شادباش و انتصاب می‌گیرد، نشانگر آن است که مسئولیت در این تفکر نه حرکت در لبه تیز حق‌الناس و همراه با ترس از ناتوانی در عمل به وظیفه بلکه یک فرصت مغتنم و دستاوردی مطلوب به حساب می‌آید وگرنه بار مسئولیت که جشن و تبریک ندارد.
انتظار از رئیس‌جمهور
سؤال از رئیس‌جمهور نهج‌البلاغه‌خوان و انصافاً ساده‌زیست کشورمان جناب دکتر پزشکیان این است که آیا ایشان از روند دقیق چنین انتصابی اطلاع دارند؟ آیا ایشان برگزاری چنین جشن عجیب برای یک مسئولیت را با چارچوب فکری و اعتقادی خود و آموزه‌های بلند نهج‌البلاغه در منافات نمی‌بینند؟ مگر جناب پزشکیان در زمان انتخابات بارها نمی‌گفتند که مسئولیت‌ها باید درست تقسیم و به اهل فن و متخصصان سپرده شود، آیا اگر معاون جدید وزارت ورزش دارای نسبت فامیلی با معاون پارلمانی رئیس‌جمهور نبود؛ در بین این همه جوان متخصص و پژوهشگر و آشنا به حوزه جوانان مجال تکیه به این مسند را پیدا می‌کرد؟
جوانانی که چشم امید به رئیس‌جمهور و گوش به وعده‌های ایشان برای حل مشکلات خود داده‌اند و آن جوانانی که پشت سد موانع ازدواج مانده‌اند و حتی توانایی اجاره یک سالن برای مراسم ازدواج یا حتی تهیه مقدمات ابتدائی ازدواج را ندارند، وقتی چنین جشنی و چنین تالار و ریخت و پاشی برای انتصاب مسئول پیگیری و حل مشکلاتشان را می‌بینند چه برداشت و قضاوتی خواهند داشت؟
آقای رئیس‌جمهور، با شناختی که از شما داریم توقع است هر چه زودتر دستور لغو این انتصاب عجیب و توبیخ برگزارکننده چنین جشن مضحکی را صادر فرمایید تا فاصله این تفکر مخرب با شخصیت و تفکر جنابعالی بیشتر عیان شود.
