ورزش پناه است، هزینه اضافی نیست!

گروه ورزش تیترکوتاه – نسیم شیرازی: «فاطمه فرخی» مسئول تربیت بدنی دانشگاه آزاد واحد بجنورد که این روزها سخت مشغول برگزاری المپیاد دانشجویی در رشته های مختلف ورزشی است همین چند وقت پیش حکم قهرمانی لیگ همگانی دانشگاه های آزاد کشور را از آن خود و دانشگاه آزاد بجنورد کرد. او که سابقه سرپرستی و مربی گری در تیم ملی کوراش بانوان ایران را هم در کارنامه اش دارد حالا چند سال است که دانشجویان را با روی خوش به سمت ورزش می خواند و از مسئولان هم می خواهد برای ورزشی که پناه خستگی های مردم است حامی باشد. گفت و گوی تیترکوتاه با دکتر «فرخی» را در ادامه خواهید خواند.

میان دانشگاه های آزاد کشور در بخش ورزش همگانی تربیت بدنی اول شدید، از این عنوان بگویید.

ما در ششمین دوره لیگ ورزش همگانی دانشجویان دانشگاه آزاد که البته مختص دانشجویان نبود، دانشجویان، کارکنان و اساتید هم در این دوره شرکت کردند به نسبت تعداد جمعیت دانشجویی که داریم مقام اول را در سطح کشور به دست آوردیم و یکی از مهمترین دلایلی که ما توانستیم در سطح کشور اول شویم، یعنی از سطح تقریبا متوسط به مقام اولی رسیدیم این هست که با برنامه‌ریزی و همینطور کمک دانشجوها و مدیریتی که معاونت فرهنگی دانشجویی دانشگاه داشت توانستیم از شروع این لیگ که به مدت هشت هفته برگزار شد وقت و انرژی مان را روی لیگ بگذاریم و این موفقیت را رقم زدیم.

رقبای سرسختی مانند دانشگاه های آزاد مطرحی چون اصفهان، تهران، مشهد را پشت سر گذاشتید، نقش دانشجوها در رسیدن به این عنوان چقدر بود؟

تا چند دوره قبل دانشگاه آزاد استان فارس مقام اول لیگ همگانی را در اختیار داشت که در دوره ششم لیگ همان طور که گفتم ما در خراسان شمالی موفق شدیم مقام اول را از آن خود کنیم  که به طور حتم اگر همکاری دانشجویان نبود این امر محقق نمی شد چراکه ترم های قبل دانشجوها با نحوه برگزاری این لیگ آشنا شده بودند و کمابیش همکاری داشتند اما در دوره ششم لیگ خوشبختانه با پیگیری‌هایی که دفتر فوق برنامه داشت و همینطور همکاری خیلی خوب بعضی از اساتید و همکاران موفق شدیم تا رقبای سرسخت خود به ویژه استان فارس را پشت سر بگذاریم و مقام اولی را از استان فارس بگیریم.

سال های گذشته که شاید بیشتر از یک دهه از آن می‌گذرد مسابقات بزرگ و باکیفیت در رشته های مختلف ورزشی چه منطقه ای و چه کشوری برای دانشجویان دانشگاه آزاد برگزار می شد، چرا دیگر شاهد آن مسابقات نیستیم؟

اینطور نیست که الان مسابقات برگزار نشود فقط کمی شیوه برگزاری مسابقات طی چند سال اخیر در سطح دانشگاه آزاد متفاوت شده است و به طور کلی دانشگاه آزاد به صورت ده منطقه تقسیم‌بندی شد که مسابقات اول در سطح واحد، بعد در سطح منطقه و بعد در سطح کشور برگزار می شود که مسابقات منطقه ای هم با توجه به اینکه تقسیم‌بندی بر اساس اختصاص دادن بودجه ورزشی بر اساس سرانه تعداد دانشجویان هر دانشگاه انجام می شود تقریبا می توان گفت که هر واحد با توجه به تعداد دانشجویانش بودجه محدودی را برای مسائل و امور ورزشی در اختیار دارد. ضمن این که یک مقدار البته منطقه هشت که شامل سه استان خراسان شمالی، رضوی و جنوبی می شود در زمینه برگزاری مسابقات منطقه‌ای ضعیف هم عمل کرد و بیشتر بار برگزاری بر عهده یکی دو واحد مانند بجنورد و مشهد بود و چون واحدهای دیگر همکاری زیادی نداشتند در نتیجه تعداد مسابقات ما کم و کمتر شد. هر چند از مهر امسال یعنی مهر ۱۴۰۳ دوباره شیوه را قرار است تغییر دهند، به طور مثال تا ترم قبل همه مسابقات مان چه انفرادی و چه گروهی به جز حدود چهار رشته که کشوری برگزار شد، بقیه بصورت منطقه‌ای بود اما از مهر امسال رشته‌های انفرادی ما بصورت استانی کشوری و فقط رشته های تیمی‌ به صورت منطقه‌ای کشوری برگزار می شود.

قبول ندارید که الان بیشتر رقابت های دانشگاه آزاد به شکل حضور در لیگ های کشور دیده می شود که سهم ورزشکاران استان هایی مانند خراسان شمالی تقریبا هیچ است.

اینطور نیست، ما افرادی را که شناسایی کردیم حتی بصورت انفرادی به طور مثال در بسکتبال و تکواندو در جریان می گذاشتیم تا در تیم منطقه شرکت کنند و همراه تیم منطقه به مسابقات کشوری اعزام می شدند و حتی سال گذشته با تیم منطقه در مسابقات کشوری ورزشکار مقام دار هم داشتیم. غیر از این حتی سال گذشته در تیم ملی دانشجویان هم چند نفر را مثلا در رشته های کشتی و جودو به عنوان نماینده دانشگاه داشتیم که با پیراهن تیم ملی دانشجویی در مسابقات آسیا و جهان توانستند شرکت کنند. معمولا در رشته هایی که در لیگ به نام دانشگاه آزاد شرکت می کنند دانشجوهایی که عضو تیم های ملی هستند حاضر می باشند و به همین خاطر ما در لیگ های کشوری عضو تیم دانشگاه آزاد در لیگ نداریم و البته ما دو ورزشکار را که یکی عضو تیم ملی کشتی دانشجویی و به مسابقات بین المللی اعزام شده بود و نفر بعدی هم عضو تیم ملی جودو دانشجویان بود را در دانشگاه داشتیم.

در حال حاضر وضعیت ورزشکاران قهرمان کشور در دانشگاه آزاد بجنورد چطور است و آیا در گذشته تعداد بیشتر بود یا الان هم نخبه های ورزشی حضور دارند؟

نمی توان گفت که در گذشته بیشتر بوده یا الان؛ ما همچنان در رشته‌ای مانند کوراش که استان خراسان شمالی را مهد آن می دانیم ورزشکاران بسیار خوبی داریم، مثلا «صادق آذرنگ» در مسابقات بازی‌های آسیایی هانگژو موفق شد مدال طلا را بگیرد  و غیر از او چند نفر دیگر از بچه‌های تیم ملی کوراش هم دارای مقام در سطح آسیا و جهان هستند که دانشجوی دانشگاه آزاد هم هستند؛ کمابیش نماینده هایی در جودو و رشته های دیگر هم داریم که البته کم هستند ولی نمی توان گفت که خیلی متفاوت شده است چرا که در گذشته هم دانشجویان حرفه ای در کوراش و جودو بیشتر از باقی رشته ها بود و الان هم همین جامعه آماری را داریم.

بودجه ای که از سوی دانشگاه مرکز به تربیت بدنی دانشگاه آزاد شهرهایی چون بجنورد تعلق می گیرد چطور است و آیا جوابگوی نیاز برنامه ها و خواسته دانشجویان هست؟

همان طور که گفتم با توجه به سیستم دانشگاه آزاد بود جه ورزشی بر اساس سرانه دانشجویی یعنی تعداد دانشجوهای هر واحد به آن واحد تعلق می گیرد. البته با توجه به اینکه تعداد دانشجوهای ما نسبت به خیلی از واحدهای دیگر کمتر هست تقریبا می شود گفت که بودجه ورزشی مان زیاد نیست و در حقیقت کم است اما با حمایت‌هایی که معاونت دانشجویی فرهنگی واحد بجنورد تا کنون از ما داشتند علاوه بر اینکه ما بودجه ورزشی را در سال گذشته مصرف کردیم از هزینه‌های جاری دانشگاه هم در امور ورزشی استفاده کردیم و جایی که می دانستیم ورزشکار یا تیم خوبی داریم حمایت انجام شد تا در مسابقات بالاتر شرکت کند.

حمایت مادی و معنوی مسئولان دانشگاه آزاد بجنورد از رشته تربیت بدنی به خصوص برنامه های خارج از چارچوب دروس تعیین شده را چطور می بینید؟

خدا را شکر ما در بخش فوق برنامه تربیت بدنی برای دانشجوهای مان کم نگذاشتیم در فعالیت‌های درو‌ن‌واحدی، در بخش همگانی و قهرمانی تقریبا دو سال است که بصورت منظم و مدون کار می‌کنیم، ما تقویم ورزشی درون‌واحدی داریم که در بخش قهرمانی بصورت المپیاد ورزشی در تمام رشته‌هایی که متقاضی داشته باشیم مسابقات را برگزار می کنیم و در بخش همگانی نیز با توجه به شرایط و تقاضای دانشجویان برنامه‌هایی مانند شش برنامه کوهپیمایی، راهپیمایی یا گلگشت را در هر ترم برنامه‌ریزی و اجرا می کنیم، غیر از آن یک سری از رشته‌های همگانی مانند رشته‌های بومی محلی از جمله دارت و سایر رشته‌های ورزشی را به مناسبت‌های مختلف در سطح دانشگاه برگزار می کنیم که این کارها را به خاطر حمایت‌های معاون فرهنگی دانشجویی همینطور به تبع آن حمایت‌های ریاست دانشگاه می توانیم انجام دهیم چون هر چقدر هم من بعنوان مسئول تربیت بدنی برنامه داشته و برنامه‌ریزی و تقویم ورزشی در دو بخش همگانی و قهرمانی داشته باشم اگر این اصل حمایت از بالادست من نباشد در اجرای آن ها ناتوان خواهم بود منتها چون حمایت لازم انجام شده خوشبختانه موفق شدم با برنامه‌ریزی‌ که تربیت بدنی داشته این برنامه‌ها را به مرحله اجرا بگذارم و حتی می توانم بگویم که واحد بجنورد با وجود کوچک بودن آن یکی از فعال‌ترین واحدها از نظر ورزشی در کشور است که در جلسات کشوری هم این مورد به مراتب گفته و حتی مورد تقدیر هم قرار گرفته شده است.

حرف پایانی شما برای این گفت و گو

حرف پایانی من خطاب به مسئولان در سطح کشور، مسئولان دانشگاه آزاد و همینطور در سطوح پایین‌تر منطقه و واحد است و باید بگویم که به هیچ عنوان به مقوله ورزش به عنوان یک خرج یا هزینه اضافه نگاه نکنند چون حالا از مزیت‌های ورزش که به مراتب گفته شده و همه هم به طور حتم می دانند بگذریم، باید بگویم که در یک محیط آموزشی فرهنگی مثل دانشگاه که ما با قشر به طور معمول جوانتری برخورد داریم ورزش گاهی می تواند پناهی برای یک فرد باشد که از یک سری مسائل و مشکلات می تواند به ورزش پناه بیاورد. وقتی که ما برنامه‌های ورزشی را بصورت روتین و منظم داشته باشیم و دانشجویی که وارد دانشگاه می شود بداند که ما هر ترم بعنوان مثال کوهپیمایی و یا مسابقات مختلف داریم، حتما ترجیح می دهد وقت دانشجویی اش را صرف شرکت در این گونه برنامه ها کند و از خیلی از آسیب‌های اجتماعی دور شوند. من همیشه می گویم که ورزش بهترین پناه است و حالا غیر از این‌که برای سن کمتر و جوان تر باشد حتی برای کار‌کنان و اساتید هم همین گونه است، یک کارمند و یا استاد از شلوغی‌ها، روزمرگی‌ها و فشار کاری می تواند به ورزش پناه آورد تا ذهنش را آرام و بدنش را قوی‌تر نگه دارد و از بیماری‌های مختلف خودش را دور کند و حتی با انرژی بیشتری به کار خودش که خدمت به جامعه فرهنگی و آموزشی دانشگاه است ادامه دهد.