چالشی به نام “وحشت افکنی” در بحبوحه رقابت های انتخاباتی ایران!

شایانیوز- دور نخست انتخابات ریاست جمهوری کشورمان به تازگی برگزار شد و در قالب آن، دو نامزد یعنی سعید جلیلی و مسعود پزشکیان به دور دوم راه یافته اند. در این راستا، ناظران و تحلیلگران، تحلیل و تفسیرهای مختلفی را در مورد دور اول انتخابات و پیام های آن مطرح و ارائه می کنند و از این رهگذر سعی دارند تا چشم اندازهای روشنی را در مورد دور دوم انتخابات و راهبردهایی که احتالا نامزدهای انتخاباتی در جریان این دور به کار خواهند گرفت، مطرح سازند.

در این راستا، برخی بر این باورند که نامزدهای انتخاباتی باید برنامه های صریح تر و شفاف‌تری را در مورد دولت خود و عملکرد آن در عرصه هایی نظیر اقتصاد و سیاست خارجی ارائه کنند. در عین حال، عده‌ای نیز بر این باورند که در جریان مناظرات انتخاباتی که در قالب دو برنامه قرار است برگزار شود، افکار عمومی می‌توانند تصویر روشن تری را در مورد نامزدهای انتخاباتی کسب کنند.

تصویری که تا حد زیادی می تواند نتیجه نقد عملکرد طرف مقابل از سوی کاندیداها باشد و چشم اندازهای معناداری را به مردم کشورمان در مورد نامزد اصلح بدهد. البته که در این میان، مجاب شدن 60 درصد از واجدان رای دهی که در دور اول انتخابات مشارکت نداشته اند نیز می تواند نقشی قابل توجه را در شکل دهی به نتیجه نهایی انتخابات بازی کند.

با این همه، یکی از تاکتیک هایی که به ویژه افراد نزدیک به دو نامزد اصلی انتخابات ریاست جمهوری با تکیه بر آن سعی دارند تا رای دهندگان را مجاب به رای دهی به سود خود کنند، وحشت افکنی در مورد سیاست‌ها و برنامه های نامزد رقیبشان است. به عنوان مثال در مورد مسعود پزشکیان، جریان های رقیب و مخالف با او مدام سعی دارند که اینگونه وانمود کنند که او تداوم دولت حسن روحانی است.

آن ها در این رابطه تصوری سیاه را از دوران حضور رئیس جمهور اسبق کشورمان در قدرت ترسیم می کنند و از این رهگذر بر آن هستند که این گزاره را به افکار عمومی القا کنند که بهتر است کشور به عقب (به زعم آن ها) باز نگردد. در سوی دیگر نیز برخی از تحلیلگران بر این باورند که سعید جلیلی با رویکرد های خشک و انعطاف ناپذیر در امر حکمرانی  و سیاست خارجی پا به قدرت خواهد گذاشت که این مساله به خودی خود می تواند حامل چالش‌ها و مشکلات جدی برای کشورمان باشد و به ویژه وضعیت معیشتی مردم را بدتر از وضعیت فعلی کند.

به بیان ساده تر، جریان های نزدیک به دو نامزد اصلی انتخابات ریاست جمهوری، با حمله به طرف مقابل و زیر سوال بردن صالاحیت وی، سعی دارند نوعی رای سلبی را به نفع خود کسب کنند و موقعیت انتخاباتی خود را تقویت کنند. اقدامی که چندان هم در جریان رقابت های انتخاباتی در اقصی نقاط جهان عجیب نیست با این حال تمرکز بیش از حد بر آن چندان مفید نخواهد بود.