همشهری آنلاین – محمد باریکانی: سیدرضا صالحی امیری، سیاستمدار و معاون وزارت اطلاعات در دهه 60و 70 و زاده شهر امیرکلای بابل با تحصیلات علوم سیاسی و دکترای مدیریت دولتی که زمانی رئیس کمیته ملی المپیک، مدتی وزیر ورزش و جوانان، زمانی، رئیس کتابخانه ملی، کوتاه‌زمانی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و پیش‌تر از مدیران مرکز مطالعات استراتژیک ریاست‌جمهوری و بعدتر در معاونت پژوهشی مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام بود، حالا قرار است درصورت رأی موافق مجلس شورای اسلامی، بر کرسی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در ارگ آزادی تهران تکیه بزند.
نهایی شدن نام سیدرضا صالحی امیری برای وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی اما منجر به حملاتی علیه او در برخی رسانه‌ها و فضای مجازی شد و بدین‌ترتیب نخستین عرصه مین‌گذاری برای نرسیدن او به وزارت میراث فرهنگی شکل گرفت. تا جایی که باستان‌شناس‌هایی نظیر حکمت‌الله ملاصالحی، از چهره‌های مطرح این حوزه، حضور او را در وزارت میراث فرهنگی «فاجعه برای میراث فرهنگی» خواندند. طیف دیگر اما، در بخش گردشگری، روسای تشکل‌های مرتبط با دفاتر گردشگری و هتلدارها، سیدرضا صالحی امیری را مدیری موفق دانستند و معتقد بودند که او می‌تواند صفحه جدیدی در رونق گردشگری ایران بگشاید. سوی دیگر ماجرا اما، بخش صنایع‌دستی ایستاده بود و نیما ذاکری سعید، مدیر کمپین حمایت از صنایع‌دستی ایران در گفت‌وگو با همشهری از کلیدداری او بر وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی کشور براساس تجربه آزموده شده صالحی امیری در دوران ریاست بر کتابخانه ملی گلایه داشت. با این حال از او خواست براساس درخواست مطرح شده از سوی هنرمندان صنایع‌دستی، درصورت ورود به ارگ آزادی اجازه دهد که معاون صنایع‌دستی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی را هنرمندان این بخش انتخاب کنند.
این، تنها میدان مین سیدرضا صالحی امیری نبود. در داخل مجلس نیز برخی اعضای کمیسیون فرهنگی با او به مخالفت برخاستند. تا آنجا که روح‌الله نجابت 2 شب پیش از حضور رئیس‌جمهوری و وزاری پیشنهادی او در صحن مجلس، لایو اینستاگرامی گذاشت و گفت که او هیچ پاسخی به سؤالات تخصصی خود در 3 حوزه این وزارتخانه نداشته است.
وزیر پیشنهادی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی از همان ابتدای کار مسیر دشواری پیش رو داشت. خارج از مجلس، باستان‌شناس‌ها و برخی میراثی‌ها ازجمله حکمت‌الله ملاصالحی، چهره شناخته شده باستان‌شناسی ایران او را «وزیری کارنابلد» نامیدند و از سوی دیگر برخی نمایندگان حاضر در کمیسیون‌های مجلس که صالحی امیری برای تشریح برنامه‌های خود به این کمیسیون‌ها دعوت شد، او را مناسب برای وزارت تشخیص ندادند.
به هر ترتیب سیدرضا صالحی امیری از همان بدو تصمیم برای نامزدی در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی نخستین گام را در میدان مین تأیید صلاحیت برداشته است و باید دید آیا صبح فردا او با رأی اعتماد بالا به ارگ آزادی خواهد رفت یا با رأی شکننده و مخالفت‌هایی که پیش از حضور در مجلس همراهش بود، با گام‌های لرزان به سکانداری مهم‌ترین ویترین فرهنگ و تمدن و معرفی ایران ورود خواهد کرد؟
مناسب‌ترین فرد برای وزارت میراث فرهنگی
حرمت‌الله رفیعی، رئیس مجمع ملی تشکل‌های گردشگری کشور: در جلسات بخش خصوصی با آقای صالحی امیری ایشان متوجه شدند که 90درصد گردشگری ایران در اختیار بخش خصوصی است و درخواست ما این بود که جریان 10درصدی برای جریان 90درصدی این حوزه تصمیم‌گیر نباشد. بخش خصوصی باید حتما در تصمیم‌گیری‌های ایشان در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی دیده شود تا بحران‌های موجود در گردشگری کشور از میان برود. در کمیته‌ای که برای انتخاب وزیر گردشگری نیز تشکیل شد، گزینه‌های عجیب و غریبی مطرح بودند که صلاحیت نشستن بر این جایگاه را نداشتند. اما آقای صالحی امیری به‌عنوان یک رجل سیاسی و فرهنگی اگرچه سابقه‌ای در صنعت گردشگری ندارد، در بخش فرهنگ رزومه خوبی داشت و درخواست خودش از رئیس‌جمهور نیز آمدن به وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی بود. بنابراین امید است که جایگرین خوبی برای آقای ضرغامی باشد. چون عزت‌الله ضرغامی در دولت گذشته به لحاظ قدرت سیاسی و رایزنی با دستگاه‌ها بالاتر از دیگر وزرا بود و انتظار داریم این وزیر هم در همان حد و قواره باشد. نتیجه اینکه پیش‌بینی بخش خصوصی گردشگری این است که آقای صالحی امیری می‌تواند فرد مناسبی برای نشستن بر کرسی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی باشد.
برنامه وزیر پیشنهادی به دولت و مجلس
وزیر پیشنهادی دولت چهاردهم در روزهای گذشته برنامه خود برای میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی را عمومی کرد و آنها را برای انتشار در اختیار رسانه‌ها قرار داد؛ اما این برنامه‌ها چه هستند و چقدر در جلب نظر کارشناسان و مجلس برای روز رأی اعتماد مفیدند؟
