حمیدرضا اسکندری– مجلس شورای اسلامی برای دومین بار در تاریخ انقلاب، به تمامی وزرای پیشنهادی دولت رای اعتماد داد ! بار اول در مجلس ششم بر مبنای احساس و بار دوم در دولت پزشکیان بر حسب حاکمیت مطلق عقلانیت !
در یادداشتهای پیشین ،اشارت موجزی بر اراده و اهتمام جدی مجلس و دولت که یک لبه اش قالیباف و لبه دیگرش پزشکیان است را برای تغییر بنیادین در ساختار مدیریت سازمانی کشور مرقوم نمودم . حالا که نتایج رای اعتماد به وزرای دولت جدید را مرور می کنم این تیغه های تیز را مصمم تر می بینم ، برای بریدن و دوختن لباسی که برازنده ملت ایران باشد .
در شرایط فعلی و تا حصول نتیجه ای که مطلوب مردم باشد به عنوان روزنامه نگار خود را مقید به نگاه خوشبینانه با آنچه از شکل گیری دولت جدید تاکنون گذشته است می دانم اما نمیتوانم از توصیه هایی بگذرم که طی همه این سالها حضور رسانه ای در ساختار مدیریت کشور گفته ام و نوشته ام و گوش شنوایی نبوده است .
اول : گزاره های موجود از خط مشی رهبر انقلاب و مواضع منتسب به ایشان در خصوص انتخاب وزرای پیشنهادی دولت ،بیانگر اطلاع و اشراف بر سوءعملکرد کارگزاران اجرایی کشور در رفع موانع موجود است . طی همین چند سال به قدر کفایت مدیران عالی مناصب دولتی اعم از وزیر و استاندار و فرماندار و …. به شعائر پرداخته اند . شعائر و نمادهای انقلاب با جلسات بی محتوا ،نمایشهای سوءدار آیینی و بنرها و شعارها و تضییع وقت و بودجه های اداری و سازمانی محقق نمی شود . تحلیل مواضع و بیانات رهبری موید التفات به مردم و اولویت های کشور است . اولویت اصلی کشور مطابق دیدگاههای ایشان ،اصلاح نظام مدیریت ، رفع دغدغه های معیشتی مردم و ترمیم جدی ساختار اقتصاد کشور است . تحقق الزامات انقلاب اسلامی با التزام عملی به گره گشایی از امور مردم محقق می شود
دوم :وزیران انتخابی کابینه به عنوان بازوان اجرایی دولت ، مسئولیت مستقیم در سوءمدیریت سازمانها و ارگانهای تابعه دارند . پذیرفتنی نیست در بر پاشنه ای بچرخد که همه سالهای گذشته چرخیده است . نگاه قومی و قبیله ای ، اولویت انتصاب اقوام و بستگان ،توصیه پذیری و حذف نخبگان و شایستگان از مناصبی که به تامین منافع عمومی و ملی متعهد است به هیچ‌وجه قابل توجیه نیست . قریب به اتفاق وزیران ، فارغ از خط مشی سیاسی و دیدگاههای حزبی بشکل نسبی بر حسب تخصص انتخاب شده اند و انتظار مردم نگاه تخصصی به حیطه های مسئولیتی در راستای خلق ثروت و رفاه عمومی جامعه است
سوم : از جلوه های شکوهمند وفاق ملی مجلس و دولت ، افول سایه و برآمدن آفتاب به جغرافیای قلوب مردمی بود که در هیچ معادله ای به حساب نمی آمدند . نمایندگان ، برای اولین بار در تاریخ انقلاب ،به وکالت از مردم ،عیار سایه نشینان را در ترازوی سنجش نهادند تا وزنه مدعیانی که حداقل برای چهار وزیر ،آنهم نخبه ترین فرزندان ملت شاخ و شانه می کشیدند به پر کاهی هم نیارزد .
کاش واژه «حماسه» ،اینقدر در لقلقه کلام همین مدعیان ، خفیف نگردیده بود تا با اندک احتیاط از چشمان ترسیده ای که از گذشته دارم ، شکل گیری و قوام دولت پزشکیان با حمایت قاطعانه مجلس قالیباف به وکالت از مردم را رفیع ترین حماسه ملی بدانم .
چهارم :مجلس دوازدهم ، اولین تیغ جراحی را برای ترمیم پیکره رنجور وطن از نیام برآورد تا طبیب جمهور از همین ابتدای راه ،روی شجاعت ،جوانمردی و صداقت دستیاران خویش برای تقویت نفسهای نحیف اجرایی کشورمان حساب قلبی و یقینی باز کند .
با همین فرمان ،این اعتماد ،به تدریج در حافظه ملتی که کابوس شعارهای پوشالی ، تقیدشان به کلام دولتمردان را به یغما برده است ، تسری خواهد یافت تا جایی که آن ۵۰ درصد دیگر نیز ، به مشارکت در سرنوشتشان متعهد بشوند .
پنجم : نمایندگان ،بایستی به وظایف قانون گذاری و نظارتی خود برگردند و به دولت ( حداقل برای یکسال )مجال دهند تا در آرامش کامل و بدون بیم از عتاب مجلس ، ساختارهای پوسیده را ترمیم کنند .
توصیه نمایندگان مجلس به انتصاب افراد به سمت‌های اجرایی یکی از عمده ترین عوامل نقص مدیریت اجرایی کشور و بروز سفله سالاری در بسیاری از ارکان مدیریتی کشور خاصه گلوگاه‌های اقتصادی از قبیل بانکها بوده است .
ششم : راه دشوار است و سفر ،جانکاه ، اما وفاق ملی برای انقلاب و برای ایران از چراغ سبز مجاهدانه مجلس رقم خورد . اگر این وفاق به سر منزل مقصود برسد ،نام نمایندگانی که در مقطع فعلی ،جای درست تاریخ ایستادند جاودانه خواهد شد .
