فیل و فنجان، شاسی‌بلند آمریکایی کنار شاسی‌بلند ژاپنی

هامر H۲ که بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۹ توسط AM جنرال برای جنرال موتورز تولید می‌شد، یکی از بزرگ‌ترین و سنگین‌ترین شاسی‌بلندهای جهان محسوب می‌شود. این غول بی‌شاخ‌ودم آمریکایی در طول دوران تولید خود، با دو پیشرانهٔ V۸ بلوک کوچک مختلف عرضه شد. هامر H۲ در ابتدا از پیشرانهٔ ۶ لیتری با ۳۲۵ اسب بخار قدرت و ۴۹۵ نیوتن متر گشتاور در کنار گیربکس چهار سرعته اتوماتیک استفاده می‌کرد. نمونهٔ حاضر در این رقابت اما از سری سال ۲۰۰۸ به بعد است که به پیشرانهٔ بزرگ‌تر ۶.۲ لیتری با ۳۹۳ اسب بخار (معادل ۳۹۸ اسب بخار متریک) قدرت و ۵۶۳ نیوتن متر گشتاور مجهز شد. در این سری، جنرال موتورز گیربکس را هم با یک نمونهٔ شش سرعته اتوماتیک جایگزین کرد.

هرچند این اعداد طبق استانداردهای سال ۲۰۰۸ قابل‌توجه بودند اما مشکل هامر H2 وزن بسیار سنگین بود که در نسخهٔ ۶.۲ لیتری حتی از ۳ تن هم فراتر می‌رفت؛ بنابراین، تعجبی ندارد که در مسابقهٔ درگ، ۱۸.۸ ثانیه طول می‌کشد تا H2 به خط پایان برسد.

رقیب هامر در این مسابقه اما دقیقاً نقطهٔ مقابل H2 یعنی یک شاسی‌بلند بسیار کوچک و سبک ولی توانمند است. این سوزوکی جیمنی که متعلق به خود مت واتسون است، تنها ۱۱۳۵ کیلوگرم وزن دارد. بااین‌حال، زیر کاپوت جیمنی پیشرانهٔ بسیار کوچک و ضعیفی قرار دارد. این یک موتور ۱.۵ لیتری تنفس طبیعی است که تنها ۱۰۱ اسب بخار قدرت و ۱۳۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند.

جیمنی اما گیربکس بهتری نسبت به رقیب بزرگ جثهٔ آمریکایی دارد زیرا هرچند این یک گیربکس پنج سرعتهٔ دستی است ولی سرعت تعویض دندهٔ بسیار بهتری نسبت به گیربکس اتوماتیک قدیمی هامر دارد. همچنین برخلاف سامانهٔ چهارچرخ محرک تمام‌وقت H2، سوزوکی از سیستم ۴WD نیمه‌وقت استفاده می‌کند که این یعنی می‌توان برای رانندگی با سرعت بالا و یا کاهش مصرف سوخت، خودرو را در حالت دیفرانسیل عقب قرار داد. بااین‌وجود، در مسابقهٔ درگ جیمنی نتوانست حریف هامر شود و بهترین تایمی که ثبت کرد ۱۹.۱ ثانیه بود. در مسابقهٔ رولینگ از سرعت ۵۰ کیلومتر بر ساعت اما سوزوکی ناکامی قبل را جبران کرد و با اختلافی جزئی هامر را شکست داد.