پاتک علیرضا بیرانوند به باشگاه پرسپولیس که الگوی تکراری همان اتفاق فصل گذشته بود، این بار پاسخ مثبت در پی نداشت. بیرانوند سعی کرد باشگاه را با یک اقدام ضربتی تحت فشار بیشتر قرار دهد و لابد آنچه در کاغذ بازی های مرسوم میان او و پرسپولیس رد و بدل شده را به چنگ بیاورد.
حتی اگر به لحاظ مسائل مالی، حق با علیرضا بیرانوند باشد (که ما از چند و چون کار بی خبریم و واقعا نمی دانیم حق با چه کسی است) هواداران زیر بار چنین مسائلی نمی روند و حق را به این دروازه بان نمی دهند.
امروز بیرانوند را باید به عنوان چهره ای جدا شده از پرسپولیس محسوب کرد که دیگر برای خود راه بازگشت نگذاشت. امروز او متوجه نمی شود چه اتفاق تلخی برایش رخ داده است؛ چون تجربه نشان داده بازیکنانی که از پرسپولیس و استقلال به صورت غیرمنتظره جدا می شوند و پول را بهانه می کنند، به هر تیمی می روند، دیگر آن چهره های همیشگی نمی شوند و به لحاظ فنی هم اغلب روزهای خوب گذشته را تکرار نمی کنند.
پرسپولیس برای بیرانوند همه چیز بود؛ باشگاهی که هم به او شهرت داد، هم پول. عشق در فوتبال را بیرانوند با پرسپولیس تجربه کرد. در کنار این تیم و بازیکنانش بود که علیرضا را در فوتبال کشور شناختند. نفت تهران البته جایگاهی ویژه برای او دارد اما کیست که نداند پرسپولیس و استقلال برای هر بازیکنی، یک ویترین سیار هستند.
بیرانوند در سال های واپسین فوتبالش، البته اختیار دارد هر تصمیمی که به صلاح خودش است بگیرد. حتی او می توانست به سادگی با یک گفت و گوی خودمانی از پرسپولیس جدا شود اما فسخ ناگهانی قرارداد بدون اطلاع قبلی، معنا و مفهوم خاص خودش را دارد. بیرانوند کاری کرد که باشگاه، دیگر او را نبخشد و هواداران با این رفتارش هرگز کنار نیایند.
او تصمیمش را گرفت و راه خودش را رفت؛ پرسپولیس هم به همین راحتی سراغ گزینه های دلخواهش می رود و جالب اینکه هواداران هم از این موضوع رضایت خاطر دارند. بعدها خواهیم دید کدامیک از طرفین ماجرا، از کار خود پشیمان خواهند شد!
بیشتر بخوانید: واکنش غافلگیرکننده هواداران درباره بازگشت بیرانوند به پرسپولیس
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0